Over wachttijden (en... wat als de wachttijd te lang is?)
geplaatst op 20-10-2009
Vanaf 1 april 2016 moeten psychotherapeuten (sowieso: zorgverleners) 2 soorten wachttijden publiceren. Het liefst op hun website:
1) de aanmeldingswachtijd. Dat is het aantal dagen tussen het moment van eerste (telefonische) aanmelding van de cliënt(e) en de intake. Volgens richtlijnnormen mag deze wachttijd maximaal 4 weken zijn.
En:
2) de behandelwachttijd. Dat is het aantal dagen tussen de eerste intake en het eerste vervolgconsult. Volgens richtlijnnormen mag deze wachttijd maximaal 6 weken zijn.
Eigenlijk zou er per soort problematiek (angst, depressie, persoonlijkheidsproblematiek, etc.) vermelding van de (aparte) wachttijden moeten zijn. Dat is in mijn praktijk niet van toepassing. Ik stel mij voor dat dit in instellingen nodig kan zijn.
Naar het soort problematiek wordt er door mij geen onderscheid gemaakt. Iedereen krijgt zo snel mogelijk een vervolgconsult en het is nog niet voorgekomen dat dit door wachttijd meer dan 2 à 3 weken is. Vaak kan iemand de volgende week al terecht.
Wachtijden hebben in mijn praktijk te maken met wat voor de hand ligt:... hoe druk ik het heb met nieuwe aanmeldingen. Wekelijks zie ik maximaal drie nieuwe klanten. Ik heb dit maximum omdat de administratieve verwerking van een intake 3 uur tijd kost. Bij drie aanmeldingen komt dit al op een belasting van 9 uur per week.